جوهر گزینش
«جوهر گزینش»
روزی از روزهـــــای تـكـــــراری
می گذشتــــــم ز طـرف بــازاری
از بلنــــــــــدا نگاه می كــــردم
غرق اندیشــــــه و گرفتــــــاری
بعضی افســـــرده راه می رفتـــند
حــالتی بین خــواب و بیـــــداری
خلق در خویش و راهشــان در پیش
هر كســــــی بود در پی كــــاری
زان میان تـازه مــــــادری به میان
داشت با نو رسیـــــــده گفتــاری
سر فــرو بــرده بود و می بوسیــــد
زاده را با لطیــــف رفتــــــــاری
نوجوانی و ریز نقشـــــی و نقـــش
در نظـــــــر بود نا به هنجــــاری
رشتـــــــه های خیــال پاره شدند
روزنـــی باز شد به هشیــــــــاری
چون نگاهـــــم ز امتــــــداد افتاد
داشتـــم با خــــــرد كلنجــــاری
كان حكــیم آن زمان كه می دادش،
كرد اندیشــــــه فوت و فـن داری؟
این مقـــــامش به اعتبــار چه داد؟
دكتـــــرا داشت یا تــــزی جاری؟
هیچ یك را نداشــت ؛ امّا داشــت
جوهــــر مــــادری؛ فـــــداكاری
مهـــــــر ورزی بی طلب، «نافـذ»!
پـــــــــرده پوشی و آبــــروداری
محمّد علی مشایخی (نافذ) – اسفند ماه 1384
.
